Niewinność w Tajemniczym Ogrodzie..

Witajcie weekendowo!

      Długi weekend trwa i mimo, że pogoda raczej nie zachęca do spacerów, postanowiłam ten czas spędzić aktywnie, i przygotowałam kolejną papierową propozycję. Jesteście ciekawi-serdecznie zapraszam, ale uprzedzam- będzie dużo czytania, troszkę oglądania, ponieważ nie mogłam się zdecydować na kilka zdjęć. Jesteście gotowi- zapraszam!:)

        Zanim przejdę do właściwego tematu dzisiejszego posta, chciałabym bardzo, bardzo serdecznie podziękować za komentarze, które zostawiliście pod poprzednim moim wpisem. 
Prawdę powiedziawszy nie spodziewałam się, że moje gnieciuchy się spodobają, że wywołają zainteresowanie. Wierzcie mi, długo zastanawiałam się czy w ogóle pokazać tę kartkę, bo...kwiaty nie pierwsza klasa i dużo im brakuje do idealnych...ale moje własne.:)) Moda nastała na robione kwiaty na wielu blogach, i wiele dziewczyn robi prawdziwe cudeńka.  No nic, może jeszcze się odważę i spróbuję zrobić ładniejsze kwiaty...Ale o tym kiedyś.:))

Dzisiaj...dzisiaj będzie post...  sama nie wiem do jakiej kategorii można by go zaliczyć. Na pewno będzie troszkę wspomnień, na pewno będzie się odnosił do mojego dzieciństwa.  Będzie troszkę moich przemyśleń i..oczywiście praca.  :))

Jedną z moich ulubionych książek czytanych w dzieciństwie był  Tajemniczy Ogród autorstwa Frances Hodgson Burnett. Wiele z Was zapewne zna tę powieść, czytało, być może oglądało w telewizji. Ja książkę czytałam kilka razy i..to właśnie tytułowy tajemniczy ogród stał się wskazówką przy wykonaniu mojej pracy. Mój  wymarzony ogród kojarzy mi się z miejscem niesamowicie delikatnym, bajecznym, takim nierealnym. Przepełnionym  zapachem kwiatów- róż, piwonii, narcyzy, żonkili, kwitnącej jabłonki i wiśni,  a także śpiewem ptaków. To w nim panuje cisza, spokój, zaczarowany klimat, który powoduje, że można odpocząć, zrelaksować się...I w takim miejscu można usiąść na huśtawce lub na ławce otoczonej pięknymi krzewami, posłuchać latających pszczół, popatrzeć na wędrujące biedronki...latające motyle.. Miejsce arkadia. I w takim miejscu...znajduje się bohaterka mojej kartki...Dziewczynka...otulona niewinnym snem. Dziecko, które śpi wygląda jak niewinny Aniołek...To właśnie w nim widać emocje, widać radość, widać spokój...Beztroskie dzieciństwo...z czym Wam się kojarzy? Na pewno z radością, z brakiem problemów, z ulubionymi zabawkami..Np.konikiem na biegunach. Mieliście? Ja chyba miałam, muszę Mamy zapytać..Tak coś w mojej pamięci się pojawia obraz... drewnianego konia... z bordowym siedziskiem..
Jak to Urszula śpiewała, pamiętacie??

Konik - z drzewa koń na biegunach
Zwykła zabawka, mała huśtawka..
A rozkołysze rozbawi
Konik - z drzewa koń na biegunach
Przyjaciel wiosny uśmiech radosny
Każdy powinien go mieć 

    No tak, bo to taki koń drewniany, który wywołuje uśmiech na twarzy dziecka, to jemu zaplatało się pierwsze warkocze, to do niego się przytulało i...uważało, aby przy okazji nie spaść:). Teraz bujane koniki wyglądają inaczej, pojawiają się w sklepach plastikowe wersje dla maluchów. Jednak ja pamiętam takiego tradycyjnego..drewnianego konika... I on również pojawi się w mojej pracy jako wspomnienie beztroskiego dzieciństwa... Czasem warto wrócić pamięcią do tego co było..do wspomnień, które mamy zachowane w sercach. Lub na zdjęciach...podobnych do tego, umieszczonego na mojej kartce. Od razu mówię- to nie jestem ja.., fotografię dostałam od jednej 
z Was jako dodatek do przydasi. Ale tak mi się spodobała, że postanowiłam ją użyć jako dopełnienie  do mojej dzisiejszej pracy, którą za momencik zobaczycie i ocenicie..

Zapraszam do obejrzenia zdjęć, tak jak uprzedzałam na początku, będzie ich trochę, ponieważ nie mogłam się zdecydować na tylko kilka ujęć.:)

Mam nadzieję, że choć troszkę udało mi się uzyskać klimat magicznego ogrodu oraz dziecięcej  beztroski.  Miłość, radość, zabawa to te uczucia, które łączą się z zapachem kwiatów na mojej kartce.

Aby nadać pracy charakteru "wspomnieniowego", niektóre elementy pokryłam medium pękającym,  aby kwiaty były bardziej magiczne, nierealne..pokryłam brokatem w kleju. Tak samo jak motylki z masy plastycznej. 

Mój dzisiejszy tworek chciałabym zgłosić do 3 wyzwań:

Scrapek -Czerwcowe wyzwanie nr. 28 - W tajemniczym Ogrodzie

 

AltairArt- Dziecko (w każdym z nas)

Pracownia Rękodzieła Szok - Wyzwanie #6 -Konik na biegunach

 Czas wrócić do rzeczywistości... Zza chmur wyszło słońce, nie wiem czy za sprawą mojego dzisiejszego posta...Tak czy inaczej-świat w promieniach słonecznych wygląda...bajecznie, prawie jak w tajemniczym ogrodzie:))).

Dziękuję, że poświęciliście swój czas - na przeczytanie posta i napisanie kilku słów w komentarzu.Wasze słowa są dla mnie niesamowitym dopingiem i powodują, że z wielką chęcią i radością  ponownie staram się brać udział we wyzwaniach, i tworzę kolejne prace.  Raz jeszcze bardzo Wam za obecność i dobre słowo dziękuję, i pozdrawiam życząc słonecznego weekendu.

K.