Zimowa karteczka

Witajcie!!!

Nadszedł   listopad i tak jak obiecałam w dzisiejszym poście chciałabym zaprezentować pierwsze  zimowo-świąteczne karteczki. Kto ciekawy, to serdecznie zapraszam w moje progi.

I zaczeło się. Czas którego nie lubię. Zimno, szaro,  deszczowo i ciemno. I to nie tylko za sprawą zmiany czasu, ale przede wszystkim  dzięki zmianom pogodowym. W wielu miejscach Polski sypnęło pierwszym, listopadowym śniegiem.  U mnie jeszcze nie, ale  nie ukrywam, że było blisko. Ciemne, szaro granatowe chmury  groźnie zwiastowały  nieprzyjemny deszcz.Tylko teraz pytanie?Co lepsze? Czy deszcz, czy śnieg.. Hmm... ja nie lubię, ani jednego, ani drugiego. Ale jeśli miałabym coś wybierać to chyba...śnieg. I dlatego, powoli przyzwyczajając się do myśli, że wkrótce nadejdzie prawdziwa zima, poczyniłam taką to karteczkę.


 

Karteczka prosta sama w sobie. Główna ozdoba to  ażurowa serwetka. Jedna z moich ulubionych. Zimowy widoczek , w szczególności drzewa, domki i polany  dodatkowo  pokryłam pastą śniegową. Ślicznie  to wyszło i myślę, że ta pasta pojawi się na innych, zimowych pracach.

 Jak widzicie praca, nie należy do grubasów, wręcz przeciwnie. Jest dosyć płaska mimo perełek, tłoczeń, pasty śniegowej, którą również położyłam na obrzeżach  pracy.

 Jako delikatny akcent dodałam  perełki w kolorze jasnego błękitu. Napis to nic innego jak odbity stempelek. Prosty i bardzo elegancki.

I jeszcze jeden widok na całość.Bardzo podoba mi się ta praca. Jest taka zimowa i taka klimatyczna.

Tyle odnośnie pracy.
A teraz zmieniając temat...

Blogi.

Są jedne, które tętnią życiem, inne...powoli odchodzą w zapomnienie. Ja tworząc kleksowego bloga  nie wiedziałam, że on będzie miał tyle odsłon ile ma, mimo, że  ja nie zawsze tutaj bywam. Cieszy mnie fakt, że są ludzie, którzy sami z siebie,  z ogromną  przyjemnością tutaj przychodzą, oglądają  prace i w miarę możliwości  zostawiają słowo. W dzisiejszym świecie każdy jest zabiegany, każdy ma obowiązki, a czas nieubłaganie leci i nie da się go zatrzymać. Każda minuta  jest ważna. I ja to rozumiem. Dlatego dla mnie liczy się  ta prawdziwa pamięć i  słowo, chociaż krótkie, ale szczere.  Dlaczego o tym piszę. Po prostu...... smutne jest to, że był tutaj ktoś, kto  praktycznie z dnia na dzień, bez słowa  po prostu odszedł....Odszedł ale nie dlatego, bo  życie go do tego zmusiło, bo obowiązki grały tzw." pierwsze skrzypce". Po prostu odszedł ...ode mnie, od tego kleksowego bloga. Prawie codziennie widzę tą osobę wielokrotnie udzielającą się na innych blogach i aktywnie prowadzącą swojego bloga. Szkoda, bo każde takie odejście daje mi do myślenia, ale nikogo tutaj nie będę na siłę trzymać.  Zawsze chciałam, aby ten wirtualny świat blogowy był miejscem przyjemnym, sympatycznym i dla wszystkich. Ale niestety tak nie jest.


Tymi słowami zakończę  dzisiejszy post. Mam nadzieję, że nikogo nie uraziłam.  Życząc spokojnego wieczoru i udanego weekendu  serdecznie Was pozdrawiam i już dzisiaj zapraszam na kolejną, zimową propozycję.
K.