Chce się ŻYĆ!!

Witam Was :))

Dzisiaj mały przerywnik od tematyki wielkanocnej. Jednak obiecuję, że niebawem, już niedługo...wrócą karteczkowe jaja:). Póki co pragnę Wam podziękować  za wszystkie komentarze, które zostawiliście pod ostatnim postem. Wiecie, że jesteście niesamowici, że dajecie  KOPA motywującego do dalszej pracy. Bardzo Wam dziękuję za to:))

"Chce się żyć" to temat wyzwania, które zaproponowała ART - PIASKOWNICA. Powiem szczerze, że długo się zastanawiałam nad tym zdaniem, bowiem jest ono bardzo "głębokie" i można je "ugryźć" z różnych "stron".  Każdy z nas ma jakiegoś "bodźca", który powoduje,że  jesteśmy i żyjemy. Myślę, że dzisiejszy post będzie poniekąd moim rozważaniem..co tak naprawdę powoduje, że chce się nam/mi żyć. Wiem, że każdy ma swoje zdanie na ten temat i nie w każdej kwestii się ze mną zgodzi-ale proszę potraktujcie ten dzisiejszy post bardziej…osobiście. Zapraszam do lektury:))

 Sama nie wiem od czego zacząć. Dzisiejszy post będzie długi-od razu zaznaczam  ten fakt, bo jeśli ktoś nie będzie zainteresowany aby go czytać...to od razu można wyłączyć...i czekać na kolejny karteczkowe tworki.

A tych, którzy tutaj zostaną..zapewniam...mnóstwo przemyśleń, zdjęć i...chwili zatrzymania się :)). Jesteście gotowi?:))

Każdy z nas pewnego pięknego dnia/nocy się urodził jednocześnie otwierając księgę  SWOJEGO życia. Każda karta zostaje zapisana losami, przygodami,  przeżyciami..Niekoniecznie dobrymi i szczęśliwymi. Tak to już jest, że życie toczy się dalej, nawet jeśli nie wszystko idzie po naszej myśli. A jeśli jest dobrze- to tylko się cieszyć. Zazwyczaj wtedy...gdy jest radość, energia...chce się żyć..Gdy jest źle- bywa z tym różnie.

Ale właśnie-wszystko zależy od człowieka, od nas samych.Czego tak naprawdę potrzebujemy do pełni szczęścia, do tego aby się uśmiechnąć, nabrać powietrza w płuca i żyć całym sobą? Dla jednych będzie to... dobre śniadanie i..obowiązkowo filiżanka lub kubek gorącej kawy.

Oj tak, widzę te uśmiechy - bez kawy ani rusz.:) Ile z Was potrzebuje właśnie takiego bodźca kofeinowego, aby rozpocząć nowy dzień, aby go kontynuować? Ja przyznam się, że nie jestem maniaczką kawy, piję od czasu do czasu, głównie gdy mam kryzys i oczy się zamykają ze zmęczenia, lub gdy...ból głowy daje o sobie znać. I obowiązkowo- w towarzystwie. Bardziej lubię pyszną herbatę, lub czekoladę. I wszystko tak naprawdę zależy od mojego nastroju. Tak więc kawa, dobre śniadanie to dla wielu ludzi opcja -chce się żyć!

Ale nie tylko (ups..pewno się narażę) kawą człowiek żyje.

Ja osobiście żyję wtedy też, gdy...widzę wspaniałą, budzącą się do życia przyrodę. Zwłaszcza wiosną, gdy po zimie pojawia się wspaniałe słońce, gdy pojawiają się kwiaty.

Budząca się przyroda powoduje, że czuję się jak nowo narodzona. Lubię zimę, ale gdy jest szaro, buro, nieciekawie to jakoś tak....się wszystkiego odechciewa. Wtedy jestem bez energii, bez siły, moje myśli nie są tak pozytywne jakby się chciało. To promienie słońca ładują moje akumulatory, to wtedy czarne myśli uciekają w zapomnienie. Bo jest pięknie, bo jest ciepło, bo kwiaty się "uśmiechają" z zmarzniętej jeszcze ziemi..Bo drzewa się budzą z zimowego snu......

Pojawia się zapach, pojawiają się wspaniałe kwiaty,  ptaki i ich śpiew. Czego chcieć więcej..:)) Dla mnie wiosna to taki kopniak dobrych myśli, to pora gdzie pojawia się nadzieja na lepsze jutro...I wtedy też chce mi się żyć!!!:)

Nie byłabym sobą gdybym nie wspomniała o tym, że...piękne morze, promienie wakacyjnego słońca dają mi wiele radości. Uwielbiam ciepło, uwielbiam wodę  i..wszystko co się z nią wiąże. A jeśli mogę w niej poleżeć, odpocząć, zrelaksować się, czy poszaleć...czemu nie. :)

A jeśli mowa o relaksie to..ogromna adrenalina to dla innych pomysł na życie. Czasem sobie tak myślę,czy ja bym tak umiała szybować ponad chmurami i...troszkę ryzykować...Ale właśnie mając ryzyko we krwi, człowiek żyje!

Ile ludzi, tyle recept na życie, ile ludzi tyle sposobów  na to aby żyć pełną piersią. Dla jednych będzie to taniec, dla innych rodzina, radość dzieci, dla jeszcze innych ciekawa książka, nurkowanie, uprawianie ekstremalnych sportów. Jeśli chodzi o mnie to wspomnę jeszcze o spacerach, przy których się relaksuje, o wycieczkach, które zapisują się w mojej pamięci. 

I mogłabym pisać i pisać i pisać i pisać. :)))Podawać przykładów wiele. Ale wrócę do mojej skromnej osoby. Dla mnie....tego wszystkiego by nie było gdyby...nie było MIŁOŚCI. 

To ona powoduje, że CHCE SIĘ ŻYĆ. Miłość drugiej osoby, która jest przy mnie nie tylko wtedy gdy jest dobrze, ale przede wszystkim wtedy gdy jest źle. Ja również jestem człowiekiem i jak każdy z nas mam chwile zwątpienia, gorsze dni.. Ale właśnie Miłość powoduje, że staram się dostrzegać światełko w ciemnym tunelu. Wszelkie małe gesty, ciepłe słowa powodują, że chce się żyć, gdy jest beznadziejnie. Czasem wystarczy przytulenie, ciepło dłoni, szczera rozmowa lub po prostu zrozumienie bliskiej osoby, aby od razu poczuć się lepiej! 

To moje odczucia, przemyślenia. Tak ja odbieram mój bodziec do życia::)) To moja recepta na dobre ale i te trudne dni...:)

Zdjęcie serca zgłaszam do wyzwania ART PIASKOWNICY-FOTOGRA - 13 CHCE SIĘ ŻYĆ!!!

I banerek do wyzwania:)

                                      

                                              

Pozdrawiam serdecznie i dziękuję wszystkim TYM, którzy  dotrwali do końca!:)