Powrót do klimatów ślubnych oraz co pokusa może zrobić z człowiekiem!

Witajcie w tę wyjątkowo letnią sobotę!

Wróciłam z długiego spacerku, zamarynowałam mięsko na sałatkę i jestem. W końcu mogę dać posta, do którego przymierzałam się już od południa. No ale niestety... wyskoczyło coś innego  i dopiero teraz usiadłam przy komputerze. Przygotujcie się na dużo czytania, bo mam zamiar napisać co nieco:)

Zastanawiam się jak Wam dzisiejszy dzień upływa? Wielu z Was buszowało na 7 Ogólnopolskim Zlocie Scrapbookingowym. To fantastyczna impreza, na której mnie niestety nie było. Z różnych przyczyn... Ale może kiedyś będzie mi dane się z Wami spotkać oko w oko:)!
A co dzisiaj- jesteście ciekawi-zapraszam! :))

 Dzisiaj będzie powrót do tematów ślubnych. 
Tak się złożyło, że miałam okazję wykonać karteczkę 
z okazji ślubu pewnej pary.  Chciałam aby kartka była wyjątkowa, dlatego troszkę poszalałam. Przede wszystkim założyłam sobie, że papierowy twór będzie warstwowy. A więc pojawią się kostki 3d i inne elementy  ułożone w magiczną całość:).  Pojawiła się gaza-ostatnio mój ulubiony materiał, który często gości w moich pracach. Tak się stało,że jakoś go mocno polubiłam i...uznałam,że jest dosyć uniwersalny:). Jest również  kwadratowa, ozdobna serweta i delikatna baza w kolorze ecrue. Na kartce można również zobaczyć elementy wycinankowe-wspaniałe serca, kwiaty, które dostałam od Was. Pojawiła się Para Młoda ze Scrapińca, którą potraktowałam  tuszem i delikatnie pudrem do embossingu . Do tego  malutkie bukieciki, które mam nadzieję dodały uroku całości.
Zapraszam Was do obejrzenia mojego dzieła:)

 Kartkę chciałabym zgłosić do wyzwania  tematycznego Teo, zorganizowanego przez Diabelski Młyn.

 Mam nadzieję, że młodym się spodoba:)

A teraz jak to się mówi = z życia wzięte! :)

Czy macie coś takiego,że ...macie "smaka" na coś dobrego??To coś dobrego...chodzi za Wami, chodzi i wodzi za nos, by w końcu powiedzieć dość!?Ja tak miałam kilka dni temu. Szukając czegoś w necie natrafiłam na pewien blog i...zamarłam.  To co zobaczyłam, to co przeczytałam, spowodowało że...poległam! Tak mnie wzięło na maksa, że...musiałam to zrobić. Mimo, że początkowo nie chciałam, opierałam się bo przecież- gorąco, bo przecież po co, można zrobić coś innego to jednak Pokusa wygrała!! Pewno wiele z Was myśli co też zrobiłam i co zobaczyłam. Już tłumaczę...:)))
Przyznaje się bez bicia-poległam, na całego.
A to...sprawczynie wszystkiego....

Tak, truskawki..Truskawki pachnące, soczyste, wspaniałe, słodkie.To one chodziły za mną.. Żeby winę podzielić na pól...to...pojawiło się sekretne  maślane ciasto z wspomnianego bloga. I się zaczęło!! Robienie pierogów z truskawkami. Komu by się chciało robić ciasto, stać, w gorącej kuchni i kleić. Mnie by się chciało, bo miałam taką ochotę na te pierogi!!! Robione niezbyt wolno, aby tylko zrobić...
Jak byłam  mała to takie pierogi robiła mi Mama. A jak wiadomo, Mama robi najlepsze pierogi..Ale,że Mamy nie było w pobliżu to..musiałam sobie dać sama radę.:))
Zdjęcia jakości marnej, ale nic nie poradzę na to,że mąka unosiła się w powietrzu.:)

Pierogi może nie wyglądają jak te  książkowe, ale były tak pyszne, że ślinka cieknie na samo wspomnienie. Polane resztą truskawek...MMMMMM mmmmm MMM...:))

Co złego to nie ja,  to tak jakby ktoś został zarażony magią pierogową...I jakby się komuś zachciało właśnie teraz pierogów to...też nie moja wina:)

Pozdrawiam Was serdecznie, dziękując już za wszystkie komentarze i odwiedziny. Udanego weekendu, jutro zapowiadają bardzo słoneczną niedzielę.:)

p.s Uciekam do kuchni...idę robić tym razem sałatkę:))